specialist familierecht en vreemdelingenrecht

Doorgeven van een Marokkaans huwelijk in Nederland: spreken is goud, zwijgen is fout

Het komt steeds vaker voor in mijn praktijk dat mensen hun Marokkaanse huwelijk niet hebben doorgegeven in Nederland. Zij zijn in de veronderstelling dat dit niet verplicht is of dat het beter is om dit niet te doen.
Zo wordt er bijvoorbeeld gedacht dat het Nederlandse recht niet van toepassing is op het vermogen en dat bij het uit elkaar gaan niets verdeeld hoeft te worden van het vermogen.
Ook wordt er gedacht dat de kinderen die geboren zijn uit het niet- doorgegeven huwelijk niet vallen onder het gezag van de vader en dat de ene echtgenoot tegenover de andere echtgenoot niet gehouden is tot het betalen van partneralimentatie, nadat zij uit elkaar gaan, wanneer het huwelijk in Nederland niet is doorgegeven.
Niets van dit alles is waar.
Dat het Marokkaanse huwelijk niet is doorgegeven, betekent niet dat het huwelijk in Nederland niet geldig is. Het huwelijk is ook in Nederland rechtsgeldig, het is alleen niet bekend. Vergelijk het met een kind dat in Marokko is geboren. Als de geboorte van dit kind niet is doorgegeven in Nederland, wil dat niet zeggen dat het kind niet bestaat. Nederland draagt alleen geen kennis van het bestaan van dit kind. Dit geldt ook voor het Marokkaanse een huwelijk: u bent getrouwd, ook volgens de Nederlandse wet, alleen weet Nederland het niet.
Het doorgeven van het Marokkaanse huwelijk is verplicht in Nederland. Een verandering in de burgerlijke staat moet altijd worden doorgegeven aan de gemeente van de woonplaats.
Deze verplichting geldt voor ieder van de echtgenoten. Dat het een idee was van de andere echtgenoot of dat de andere echtgenoot dit per se niet wilde, is geen geldige reden om zich niet aan deze verplichting te houden.
Ieder van de echtgenoten kan los van elkaar, en zonder de toestemming van de ander, het huwelijk inschrijven in Nederland. Daarvoor is nodig een origineel afschrift van de Marokkaanse huwelijksakte, voorzien van een vertaling naar het Frans of Nederlands, en voorzien van een apostille.
Op het moment dat het huwelijk is ingeschreven in Nederland, worden de echtgenoten fiscaal partners van elkaar. Met het fiscaal partnerschap smelten de belastingzaken van de echtgenoten samen. Dit heeft gevolgen voor bijvoorbeeld toeslagen, heffingskortingen en/ of sociale bijstand die op dat moment ontvangen worden.
Door het niet doorgeven van het huwelijk in Nederland, kan men op enig moment flink in de problemen komen: wanneer achteraf blijkt dat door het verzwijgen van het huwelijk ten onrechte bijvoorbeeld belastingvoordelen, toeslagen en/ of sociale bijstand zijn genoten, kan men geconfronteerd worden met terugvorderingen en boetes.
Dit terwijl het verzwijgen van het huwelijk voor veel mensen niet per se als reden heeft het plegen van fraude, maar eerder het voorkomen van bijvoorbeeld het ontstaan van een gemeenschap van goederen en/ of het voorkomen van het vestigen van een aanspraak op partneralimentatie bij het uit elkaar gaan.
Er zijn andere manieren om te bewerkstelligen dat er geen gemeenschap van goederen ontstaat en/ of te bewerkstelligen dat er geen aanspraak wordt gevestigd op partneralimentatie.
Voorafgaand aan de huwelijkssluiting in Marokko en/ of in Nederland doet men er verstandig aan om een advocaat gespecialiseerd in het internationale familierecht te raadplegen over de mogelijkheden die er bestaan om de gevolgen van een eventuele ontbinding van het huwelijk te regelen.
Het verzwijgen van het Marokkaanse huwelijk in Nederland is in ieder geval niet de gewaande gouden oplossing.